Yüce Allah, buyurur ki:

"Resûlüm Muhammed! Biz seni ancak alemlere bir rahmet olarak gönderdik." (1)

Sevgili Peygamberimiz (s.a.v) anlatıyor:

"Allahu Teala, yasak ağaçtan yediğinden dolayı Âdemi Cennet'ten dünyaya indirdiği zaman, Adem (a.s) kusurunu anladı, affı için ağladı ve:

"Ya Rabbi! Beni Habibin/sevgilin Muhammed hatırına affeyle." Diye yalvardı. Allahu Teala:

"Ey Adem, sen benim habibim Muhammed'i nereden tanıyorsun?" diye sordu. Haz. Adem:

"Ya Rabbi! Sen beni Cennet'e yerleştirdiğin zaman Cennet'in her yerinde, Arş'ın üzerinde "Lâ ilâhe illallah Muhammedu'r-rasulullah" yazısını gördüm. İsmi senin isminle birlikte zikredilen ve her yere nakşedilen bu zatın senin katında çok kıymetli ve sevgili birisi olduğunu anladım. O sevgili kulunun hatırına beni affetmeni istiyorum." dedi. Allahu Teala:

"Ey Adem, doğru söyledin; o, bana halkın en sevimlisidir. O senin evlatlarından birisidir. Peygamberlerin sonuncusudur. Eğer onu yaratmasaydım seni de yaratmazdım. Seni onun hatırına affettim." buyurdu. (2)